Stel, je betaalt iemand in een week 200 euro loon voor 40 uur werk. Nu kom je er een paar weken later achter, dat dat niet 200 euro maar 150 euro had moeten zijn, want in plaats van 40 uur werk heeft de betreffende uitzendkracht slechts 30 uur gewerkt. De administratieve praktijk is tot nu toe dat die 200 euro in zijn geheel negatief wordt geboekt en wordt vervangen door een positieve boeking van 150 euro.
Vanaf nu mag je als uitzendwerkgever zo’n verrekening van teveel betaald loon dus, in plaats van in een keer, slechts in kleine stapjes verrekenen. Als je dat netjes wilt doen, is dat erg ingewikkeld. Het gaat leiden tot een enorme administratie van het loon dat teveel is betaald en dat in stapjes wordt verrekend. Daarmee geldt dat naast die eis van niet meer dan 10% inhouden op het minimumloon ook nog eens geldt dat je die verrekeningen maar binnen een termijn van zes maanden mag doen. Heb je het teveel betaalde loon niet binnen zes maanden verrekend, dan mag je het niet meer verrekenen.
Deze standard praktijk is niet volgens de wet. Want als de uitzendkracht een minimumloon zou verdienen van 5 euro, dan zit je precies op het minimumloon. 30 uur werk levert 150 euro op. Dan mag je dus niets inhouden, of slechts een klein deel: 10% mag je maar inhouden op dat minimumloon.